| Türk Ermeni İş Geliştirme Konseyi (TABDC) eş başkanı Kaan Soyak geçenlerde işe giderken yolda yakaladı.
”ABD’den büyük bir Ermeni grubu inanç turizmi maksadıyla geliyor. Öğleden sonra Patrikhane’de olacaklar. İstersen uğra. İlginç hikayeler çıkabilir” dedi.
Kaan Soyak’ın dediği gibi Kumkapı’daki Ermeni Patrikhanesi’ne uğradım ve yıllarca önce Türkiye’den göçmüş Ermenilerin çocuklarıyla sohbet imkanını buldum.
Şimdi bir parantez açıyorum. Ermenilerin Hıristiyanlığı benimsemelerinin 1700. yıldönümünde, Ermeni Patriği 2. Mesrob’un girişimiyle düzenlenen bu turun adı ‘‘Gregoryen’in ayak izlerinde’’.
Ermeni asıllı Amerikalılar ilk kez böyle bir organizasyonla Türkiye’ye geliyorlar. İlk durak İstanbul.
İkinci durak, Kayseri.
Burada, Ermeni Patriği’nin de katılımıyla, Kayseri Valisi, Belediye Başkanı ve çeşitli iş dernekleri büyük bir ‘‘sevgi ve kardeşlik sofrası’’ kuruyorlar.
Kayseri’den sonra grup, atalarının doğum yerlerine gitmek üzere dağılıyor.
Ziyaret edilecek şehirler arasında Adana, Tarsus, Mersin, İskenderun, Gaziantep, Maraş, Kilis, Sıvas, Yozgat, Malatya, Elazığ, Diyarbakır, Muş, Van var.
Grup Kars’ta tekrar biraraya geliyor ve buradan Ermenistan’a geçiyor.
Patrikhane’ye dönersek, bahçesinde ilk karşıma çıkan 78 yaşında yaşlı bir Ermeni. Ailesi o dokuz aylıkken Gaziantep’ten Halep’e göçmüş… 1960’lı yıllarda oradan ABD’ye geçmişler.
Adı Hayarpi Garibyan.
Hayarpi’nin anlamı ‘‘Ermenilerin Güneşi’’ imiş.
Karşımdaki cin gibi yaşlı kadın şakır şakır bir Türkçe konuşuyor.
Hem annesi, babası, hem Halep’teki komşularıyla Türkçe konuştuğunu anlatıyor. Araya ‘‘familya’’ ‘‘beybi’’ gibi sözcükler karışsa da Türkçesi tertemiz. Halen Philadelphia’da oturuyormuş. Üç çocuğu varmış. Grubun lideri Kevork Toroyan.
O da Türkçe konuşuyor. Onun da ailesi yine 1920’lerde Adana’dan Beyrut’ta göçmüş.
Gruptaki pekçok kişinin Türkçe konuştuğunu ve burada bulunmaktan mutlu olduklarını anlatıyor. ‘‘Tarihte olanlar araştırılmaya devam etse de diyalog devam etmeli’’ diyor. Toranyan, bu geziye de Türk-Ermeni ilişkilerinin geliştirilmesi yolunda önemli bir adım gözüyle de bakıyor.
Kaan Soyak’ın söyledikleri de ilginç.
Gruptakiler Türkçelerini kullanmak için, garsona sipariş yarışı içersindeymişler. Soyak, gezi süresince Anadolu’nun çeşitli şehirlerindeki kaymakamlardan telefonlar yağdığını anlatıyor. ‘‘Gelin burada bir Ermeni Kilisesi var. Tamir etmek, temizlemek için desteğinizi bekliyoruz’’ diye ricada bulunuyorlarmış.
News Source: Hürriyet ; 10/06/2001 |
Akgün Medya